Życie warte jest rozmowy

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka (800 12 12 12) – telefoniczna linia interwencyjna dla dzieci i młodzieży. Działa bezpłatnie. Jest zarówno telefonem zaufania, jak i pełni rolę telefonu interwencyjnego.

Ośrodek środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży w Sejnach mieści się przy ul. Wojska Polskiego 60d.

tel. 508 280 439

Rejestracja telefoniczna w godzinach:
pon 11-20
wt 8-16
śr 8-14
czw 11-20
pt 8-14
W czasie rejestracji należy podać telefon kontaktowy, na który zostanie podana informacja o proponowanej formie wsparcia.

Dzieci przeżywają teraz, podobnie jak my, trudne momenty. Doświadczają całej gamy emocji: od strachu, niepewności, stresu, zdenerwowania, przez znudzenie, zniecierpliwienie, nadmiar niewykorzystanej energii, po tęsknotę za rówieśnikami, szkołą, normalnością, rozrywkami dnia codziennego jak kino, czy beztroska zabawa z kolegami.

Jest ciężko. Wszyscy zadajemy sobie pytanie: kiedy to się skończy?

Na to pytanie niestety w tej chwili nikt nie udzieli nam jednoznacznej odpowiedzi. Możemy jednak coś zrobić.

Oto 10 sposobów na to, jak pomóc swojemu dziecku w zdalnym nauczaniu.

  1. PRZYGOTUJ DLA DZIECKA MIEJSCE DO NAUKI Dziecko powinno mieć stałe miejsce do nauki. Dla jednych oczywista oczywistość, dziecko ma swój pokój, biurko itd., a dla innych wyzwanie – wspólny pokój dzieci, małe lokum, kilkoro dzieci jednocześnie ma zdalne lekcje itd. Co jest ważne? Oświetlenie, wygodne krzesło, porządek wokół. Najlepiej, gdyby w miejscu nauki znalazł się tylko komputer/tablet, niezbędne książki i zeszyty, przybory. Bałagan nie sprzyja koncentracji 
  1. UNIKAJCIE ROZPRASZACZY

Wiem, że problemem starszych dzieci (i dorosłych oczywiście też) w utrzymaniu koncentracji jest przeszkadzacz w postaci internetu. Social media, strony internetowe, serwisy filmowe, czaty ze znajomymi – to wszystko bardzo dekoncentruje. Zerkamy tam dosłownie na chwilę i przepadamy tracąc poczucie rzeczywistości. Są jednak aplikacje, takie jak na przykład Forest App – można zainstalować na telefon czy komputer, które uniemożliwiają nam korzystanie z innych aplikacji na wybrany czas. Motywacją w tej akurat apce jest to, że sadzimy drzewo, a ono rośnie w wyznaczonym przez nas czasie, w którym nie rozpraszamy się korzystając z sieci (apki, które są nam niezbędne do pracy takie jak na przykład kalkulator czy tłumacz, możemy wrzucić na białą listę i korzystać z nich normalnie). Aby przerwać blokadę musimy zabić drzewo, a tego przecież nikt nie chce  W czasie korzystania z apki zbieramy monety, za które możemy kupować dodatkowe drzewa i krzewy. Zdobywamy też odznaki i takie tam. Fajna sprawa. Każdy musi znaleźć swój sposób na efektywną naukę.

  1. KUP SŁUCHAWKI Z MIKROFONEM

Bez względu na to czy masz w domu jedno dziecko w zdalnym nauczaniu, czy kilkoro dzieci, słuchawki dają komfort i pomagają się skupić. Kiedy do uczącego się dziecka nie dobiegają inne głosy, odgłosy domu i ulicy dużo łatwiej mu się skoncentrować na lekcji. Takie słuchawki można kupić już od kilkudziesięciu złotych – nie jest to więc duży wydatek, a korzyści ogromne.

  1. WYZNACZCIE ZADANIA

Nie chodzi tu tylko o zapoznanie się z planem lekcji czy terminarzem sprawdzianów. Chodzi o to, by uczyć dziecko obowiązkowości. Na przykład: nastawianie budzika na określoną godzinę, codzienne sprawdzanie poczty w dzienniku elektronicznym przez dziecko, pamiętanie o lekturach, łączenie się z nauczycielem i klasą o wyznaczonych porach. Trzeba to oczywiście dyskretnie kontrolować, ale naprawdę większość dzieci świetnie radzi sobie z wyznaczonymi zadaniami, jeśli czuje się za nie odpowiedzialna. Nie róbmy wszystkiego za dziecko. Ono naprawdę da sobie radę, gdy mu zaufamy. A że czasem będą jakieś potknięcia, trudno. Nie od razu Rzym zbudowano. Ważne, by zaczęło ono funkcjonować choć w pewnym zakresie bez naszego udziału

  1. UTRZYMUJ REGULARNY KONTAKT ZE SZKOŁĄ I NAUCZYCIELAMI

Codziennie sprawdzaj dziennik elektroniczny (jeśli nie masz aplikacji w telefonie, która powiadamia Cię o każdej zmianie). Weź pod uwagę, że nauczyciele też mają czasem problemy techniczne, zdarza im się zrobić błąd, wpisać coś źle do dziennika. Większość rzeczy można wyjaśnić przy odrobinie dobrej woli. Wiem, że teraz wszyscy są podenerwowani, emocje czasem biorą górę nad rozsądkiem, ale starajmy się. Jeśli masz jakieś sugestie czy propozycje dotyczące funkcjonowania zdalnej nauki dziecka spróbuj przedstawić je nauczycielowi. Bądźmy dla siebie życzliwsi. Współpraca – słowo klucz. Z korzyścią dla dzieci.

  1. ZADBAJ O WYSTARCZAJĄCĄ ILOŚĆ SNU DZIECKA

Według Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu dzieci powinny spać:

6-12 lat:   9-12 godzin na dobę

13-18 lat:   8-10 godzin na dobę

 

  1. ZAPEWNIJ DZIECKU RUCH

Najlepiej na świeżym powietrzu, ale jak wiadomo z tym bywa różnie. Dzieci potrzebują aktywności ruchowej. Niekoniecznie zorganizowanych zajęć sportowych, ale również spontanicznych zabaw ruchowych, biegania, spacerów, jazdy na rowerze, hulajnodze, gry w piłkę czy swobodnych „wyszalejek”. Ruch jest niezwykle istotnym elementem uwalniania emocji dziecka w czasie zdalnego nauczania. Zawsze jest jakaś możliwość, by dziecko się ruszało.

  1. DIETA

Zdalne nauczanie, siedzenie w domu sprzyja nadmiernemu spożyciu kalorii, podjadaniu i tyciu. I niestety nie dotyczy to tylko nas – dorosłych. Dbanie o odpowiednie paliwo dla mózgu dziecka, zapewnienie mu wszystkich niezbędnych składników pokarmowych, odpowiedniej ilości płynów, porcja witamin i minerałów w postaci warzyw i owoców to nasza działka. I pielęgnujmy ją, bo zaniedbania na tym polu dadzą opłakane efekty. Kłopoty z koncentracją, słaba odporność, otyłość, a nawet cukrzyca typu drugiego – to może spotkać Twoje dziecko, jeśli nie będziesz przywiązywać wagi do sposobu jego odżywiania

  1. DOSTOSUJ OCZEKIWANIA DO MOŻLIWOŚCI

Wiem, że to trudne. Weź pod uwagę, że Twoje dziecko może nie odnajdować się z zdalnej edukacji tak dobrze jak w szkole. Może na przykład dostawać gorsze oceny i wzbudzić tym Twój niepokój. Pamiętaj, że zadania wykonywane w ramach nauki szkolnej mają służyć dziecku, a nie dziecko ma służyć zadaniom. Upewnij się, że Twoje dziecko potrafi zapytać nauczyciela lub Ciebie, kiedy ma jakiś problem, poprosić o pomoc. Nawarstwione zaległości ciężko się potem nadrabia

  1. POZWÓL DZIECKU MÓWIĆ O EMOCJACH

Dzieci są bardzo dobrymi obserwatorami. Słyszą, widzą, czują i przeżywają. Jest im znacznie łatwiej, gdy mogą otwarcie z nami rozmawiać. Zamiast: co dziś robiliście na zajęciach? zapytaj: co czujesz? Dlaczego tak czujesz? Problemy nazwane rozwiązuje się dużo łatwiej. Jedne dzieci nie mają większego problemu z dostosowaniem się do obecnych warunków, inne przeżywają to bardzo mocno. Wiele zależy od sytuacji w domu, od etapu rozwoju, od strat, które odczuwają na przykład nastolatki w tej chwili. Niektórym jest naprawdę  ciężko. Wiele dzieci ma wrażenie, że wszyscy wokół tylko od nich wymagają, zakazują, zabraniają. Nie mogą swobodnie wychodzić z domu, martwią się o swoje egzaminy, borykają się z samotnością, dojrzewaniem, brakiem akceptacji – cała masa trosk. Bądźmy dla nich wsparciem. Mają prawo czuć się sfrustrowani, rozgoryczeni, rozczarowani – większość z nas dorosłych czuje się przecież podobnie.

Podlaski Oddział Wojewódzki NFZ zawarł już 12 umów z ośrodkami środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej na udzielanie świadczeń w ramach nowego systemu ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży, który w ubiegłym roku wprowadziło Ministerstwo Zdrowia. Są to placówki bezpłatne, które przyjmują młodych pacjentów i ich rodziców bez skierowania.
Nowy model ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży

…czyli: ośrodki środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej (I poziom referencyjny) to placówki zatrudniające specjalistów – psychologów, psychoterapeutów i terapeutów środowiskowych.

Fachową pomoc znajdą tu dzieci i młodzież do 18 r.ż., u których wystąpiły niepokojące objawy związane z problemami psychicznymi oraz zaburzeniami emocjonalnymi. Do ośrodka nie jest wymagane skierowanie.

Założeniem nowego systemu ochrony zdrowia psychicznego najmłodszych jest to, by dzieci i młodzież były w pierwszej kolejności diagnozowane jak najbliżej miejsca zamieszkania – w środowisku, w którym funkcjonują na co dzień. A więc w środowisku dziecka mają być dostępni specjaliści zapewniający efektywną opiekę: psycholog, psychoterapeuta, terapeuta środowiskowy. Opieką zostaną objęte najmłodsze dzieci jeszcze przed rozpoczęciem nauki szkolnej, jak również realizujące obowiązek szkolny oraz młodzież ucząca się w szkołach ponadpodstawowych.

W ramach pomocy oferowanej w ośrodkach można skorzystać z następujących świadczeń:

porada psychologiczna diagnostyczna
porada psychologiczna
sesja psychoterapii indywidualnej
sesja psychoterapii rodzinnej
sesja psychoterapii grupowej
sesja wsparcia psychospołecznego
wizyta, porada domowa lub środowiskowa
Podopieczni otrzymają wsparcie psychologiczne w domu i w szkole. Współpraca ośrodka z rodzinami i placówkami oświatowymi jest kluczowa, ponieważ umożliwia prowadzenie skutecznej i skoordynowanej terapii.

Realizacja świadczeń przez poradnie psychologiczne dla dzieci i młodzieży

Obecnie, ze względu na sytuację epidemiczną, pomoc udzielana jest przede wszystkim w poradni, a w sytuacji uzasadnionej, również za pomocą narzędzi teleinformatycznych. O ile pozwolą na to warunki epidemiczne, w przyszłości praca ośrodków docelowo będzie oparta na pracy środowiskowej – przede wszystkim na współpracy z rodziną pacjenta oraz jego środowiskiem szkolnym. Z tego powodu zalecany jest wybór ośrodka jak najbliżej miejsca zamieszkania. Docelowo ma powstać sieć poradni psychologiczno-psychoterapeutycznych, co najmniej po jednej w powiecie – to podstawa nowego modelu opieki dla dzieci i młodzieży z zaburzeniami zdrowia psychicznego. Poradnie te mają stanowić pierwszy poziom pomocy, którego dotychczas brakowało. Drugi poziom to poradnie, w których będzie już dostępna pomoc psychiatryczna, oparty o istniejące już poradnie w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Z kolei trzeci poziom to oddziały i szpitale psychiatryczne dla dzieci. Chodzi o to, aby pomoc była udzielona na jak najwcześniejszym etapie i można było zapobiec zaostrzeniom oraz ograniczyć leczenie na oddziałach szpitalnych.

Mimo trudnej sytuacji związanej z epidemią COVID-19, już 12 ośrodków z województwa podlaskiego rozpoczęło działalność i udziela pomocy zgłaszającym się pacjentom i ich rodzinom.

 

Nie wstydźmy się mówić

Zdarza się, że w pewnym momencie naszego życia stwierdzamy, że trudności i problemy, które nas spotykają są ponad miarę naszych sił, że nie jesteśmy w stanie sobie z nimi poradzić. Czasem nie dajemy sobie rady z mętlikiem w naszych głowach, nie potrafimy ułożyć sobie satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi, mamy obniżony nastrój, nic nas nie cieszy, mamy problemy w pracy i w życiu rodzinnym, jesteśmy ciągle zestresowani. Mamy poczucie piętrzących się trudności, towarzyszącego nieustannie lęku czy zmęczenia, co odbija się na naszym funkcjonowaniu w wielu dziedzinach życia, niejednokrotnie bardzo je utrudniając.

Jest to moment, który wiele osób lekceważy licząc, że „jakoś się ułoży”, albo Ci bardziej odważni, zwraca się o pomoc do rodziny czy przyjaciół. Często jednak doświadczamy, takich kryzysów z którymi trudno jest sobie poradzić samemu, a bliscy mimo szczerych chęci nie są wstanie nam pomóc. W takich sytuacjach najlepszym rozwiązaniem jest zwrócenie się o pomoc do osób zawodowo zajmujących się pracą z ludźmi w trudnych dla nich okresach, specjalistów w dziedzinie pomocy psychologicznej, czyli do psychologa lub psychoterapeuty.

Niestety korzystanie z pomocy psychologicznej w naszym kraju wciąż jeszcze obarczone jest piętnem, choć ta sytuacja na pewno zmienia się na lepsze, szczególnie w dużych miastach. Coraz bardziej powszechny dostęp do ośrodków psychoterapeutycznych, kampanie społeczne na rzecz promocji zdrowia psychicznego i poprawy jakości życia wpływają, że nasza świadomość w tym obszarze zmienia się. Warto szerzyć i udostępniać informacje o miejscach w których w trudnych sytuacjach i momentach życiowych można szukać dla siebie pomocy i że warto o taką pomoc prosić.

Aby znaleźć pomoc psychologiczną w swojej okolicy kliknij na poniższy link, następnie wpisz miejscowość lub województwo w którym mieszkasz oraz rodzaj problemu, z którym się borykasz, a pojawią się ośrodki pomocowe z danego regionu. 

www.porozumienie.niebieskalinia.pl

1. Poradnie zdrowia psychicznego

Do poradni zdrowia psychicznego można zgłosić się w celu odbycia konsultacji z psychologiem lub psychiatrą. Często są one przy szpitalach. W pilnych przypadkach zapewniają przyjęcie przez lekarza w chwili zgłoszenia. Wystarczy ubezpieczenie w NFZ. Czy się zajmują?
Diagnostyka zaburzeń psychicznych
Leczenie nerwic, depresji, psychoz, zaburzeń odżywiania, zaburzeń osobowości i organicznych zaburzeń psychicznych
Interwencje kryzysowe – pomoc psychologiczna w nagłych, trudnych sytuacjach osobistych i zawodowych (interwencja kryzysowa, psychoterapia indywidualna oraz małżeńska i rodzinna)
Leczenie zaburzeń stresowych pourazowych i zaburzeń adaptacyjnych
Sesja psychoterapii indywidualnej oraz grupowej

2. Ośrodki interwencji kryzysowej

 Z usług Ośrodka Interwencji Kryzysowej mogą korzystać osoby, które znalazły się w nagłym lub przewlekłym kryzysie psychicznym, a w szczególności:
  • członkowie rodzin dotkniętych przemocą domową,
  • rodziny w kryzysie,
  • osoby przeżywające trudności małżeńskie/partnerskie lub trudności w kontaktach z dziećmi,
  • osoby przeciążone psychicznie, obarczone następstwami wielu trudnych zdarzeń w życiu swoim i rodziny, żyjące w stanie przewlekłego stresu,
  • osoby chcące popełnić samobójstwo,
  • ofiary, świadkowie i uczestnicy wypadków drogowych, pożarów, katastrof przemysłowych i naturalnych, zamachów terrorystycznych, itd.,
  • ofiary i świadkowie napadów, gwałtów i innych przestępstw,
  • ofiary, uczestnicy i świadkowie innych nieszczęśliwych wypadków (np.: wpadnięcie pod samochód, utonięcie, itd.),
  • bliscy osób doświadczających wszystkich tych zdarzeń.
ZADANIA OŚRODKA INTERWENCJI KRYZYSOWEJ
  • kompleksowa pomoc psychologiczna osobom i rodzinom znajdującym się w nagłym lub przewlekłym kryzysie psychicznym,
  • interwencja w nagłych zdarzeniach i przeżyciach traumatycznych,
  • prowadzenie telefonicznych interwencji kryzysowych,
  • prowadzenie krótkiej psychoterapii indywidualnej, bądź rodzinnej oraz poradnictwa psychologicznego,
  • udzielanie schronienia dla matek z dziećmi doznających przemocy (hostel),
  • animowanie i prowadzenie grup wsparcia,
  • pomoc prawna,
  • działanie profilaktyczne przez propagowanie wiedzy i umiejętności potrzebnych do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi.
Ośrodek działa całodobowo we wszystkie dni tygodnia. Można zgłaszać się do nas osobiście lub telefonicznie umówić się ze specjalistą. W trakcie konsultacji koncentrujemy się na zrozumieniu zgłaszanych problemów i wybieramy odpowiednie formy pomocy.
Wszelka pomoc udzielana w ośrodku interwencji kryzysowej jest nieodpłatna.
Listę ośrodków interwencji kryzysowej znajdziecie tutaj:

3. Ośrodki oferujące pomoc osobom uzależnionym i współuzależnionym / Centra odwykowe

W swojej ofercie posiadają one terapię indywidualną oraz grupową dla osób:
  • Uzależnionych 
  • Współuzależnionych
  • Matek i Ojców osób Uzależnionych
  • z syndromem DDA
  • doświadczających przemocy domowej
Listę ośrodków po wybraniu miasta i rodzaju problemu/ uzależnienie znajdziecie tutaj:

4. Kryzysowy telefon zaufania

Kryzysowy Telefon Zaufania 116 123
Codziennie od 14.00 do 22.00!
Numer jest bezpłatny.
Kryzysowy Telefon Zaufania 116 123 powstał z myślą o osobach, które z różnych powodów nie mają możliwości bezpośredniego kontaktu z psychologiem. Oferta Poradni kierowana jest do osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym, potrzebujących wsparcia i porady psychologicznej, rodziców potrzebujących wsparcia w procesie wychowawczym oraz osób niepełnoprawnych. Poradnia Telefoniczna 116 123 udziela pomocy psychologicznej osobom doświadczającym kryzysu emocjonalnego, samotnym, cierpiącym z powodu depresji, bezsenności, chronicznego stresu.

5. Izby przyjęć przy szpitalnym oddziale psychiatrycznym

Jeżeli czujecie się bardzo źle psychicznie, jesteście w trudnej sytuacji, macie myśli samobójcze lub ktoś was skrzywdził, możecie zgłosić się bezpośrednio na izbę przyjęć oddziału psychiatrycznego. Nie oznacza to, że od razu traficie do szpitala, ale dzięki temu uzyskacie szybką poradę od lekarza psychiatry.
To jedyne szpitale i oddziały, na które nie potrzebujemy skierowania od lekarza rodzinnego. W Polsce sama nazwa „szpital psychiatryczny”, „oddział psychiatryczny” kojarzy się z filmami grozy. Nic bardziej mylnego. To miejsca dla ludzi odważnych, którzy potrafili przyznać się do tego, że potrzebują pomocy i o tą pomoc poprosili odpowiednich specjalistów. Na oddziałach spotkamy ludzi z różnymi uzależnieniami, depresją, schizofrenią, czy zaburzeniami osobowości. Pamiętajmy jednak o bardzo ważnej rzeczy, to tu – właśnie w szpitalu – lekarze obserwując pacjenta są w stanie tak dobrać mu leki, aby po wyjściu po za szpitalne mury, przyjmując je regularnie i będąc w stałym kontakcie z lekarzem specjalistą, mogli normalnie funkcjonować w społeczeństwie.
Gdzie szukać pomocy?
Szpitale Ogólne, przy których funkcjonują oddziały psychiatryczne.
Skip to content